Wednesday, August 29, 2018

മൌനവും പാടുന്നു


മഞ്ഞിന്റെ മൌനക്കൂട്ടിൽ ഇനിയും എഴുതാത്തൊരു കവിത. ഒരു കവി, ഇനിയും വിരിഞ്ഞിട്ടില്ലാത്ത മൊട്ടിൽ വിങ്ങുന്നു. തനിയെ തെളിഞ്ഞൊരു തിരിയുടെ ചൂട് എന്നെയുരുക്കുന്നു. ചുണ്ടിൽ നിന്നുമകലേക്ക് കടന്നുകളഞ്ഞൊരു ചഷകം മോഹത്തിന്റെ വീഞ്ഞുകാട്ടി വിളിക്കുന്നു. ഞാനെവിടെയാണ്, ആകാശത്തിന്റെ പാരപ്പറ്റിൽ ആയിരം കൊളുത്തുകളിൽ മുറുകി തലകീഴായി ആടുന്നു..

No comments:

Post a Comment

വെളിച്ചത്തിന്റെ ചാറ്

പോയ കാലത്തിന്റെ ഇരുണ്ട തുരങ്കത്തിൽ തെളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന തിരിയാണ് നീ. എവിടേക്ക് തിരിച്ചാലും കൂടെപോരുന്നത്. എന്റെ ചിന്തകളുടെ, ഞാൻ പതറുന്ന പാ...