പോയ കാലത്തിന്റെ ഇരുണ്ട തുരങ്കത്തിൽ തെളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന
തിരിയാണ് നീ. എവിടേക്ക് തിരിച്ചാലും കൂടെപോരുന്നത്. എന്റെ ചിന്തകളുടെ, ഞാൻ പതറുന്ന
പാതയുടെ, വീഴുന്ന ഇരുട്ടിൽ ഒരു കൈത്താങ്ങായി ആ നാളം. സ്നേഹിക്കുകയെന്നാൽ, ജനാലകൾ കൊട്ടിയടക്കുകയെന്നല്ല,
ബഹളങ്ങളിൽ രമിക്കുകയെന്നല്ല... ഒറ്റക്കിരുന്ന് നീറുന്ന നിമിഷങ്ങളിൽ അകമേക്ക് സഞ്ചരിക്കുമ്പോൾ
ഞാൻ പാനം ചെയ്യുന്നത് ആ വെളിച്ചത്തിന്റെ ചാറല്ലാതെ മറ്റെന്ത്.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
വെളിച്ചത്തിന്റെ ചാറ്
പോയ കാലത്തിന്റെ ഇരുണ്ട തുരങ്കത്തിൽ തെളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന തിരിയാണ് നീ. എവിടേക്ക് തിരിച്ചാലും കൂടെപോരുന്നത്. എന്റെ ചിന്തകളുടെ, ഞാൻ പതറുന്ന പാ...
-
മുല്ലവള്ളികളിൽ രാപാർക്കുന്ന മഞ്ഞിന്റെ ഉന്മാദ ഭാഷയാണ് ആത്മാവിൽ വിരിയുന്ന നീ. നീ നിന്നിൽ നിന്നും ഊരിനിൽക്കുന്നത്, നിന്നിൽ തന്നെ തീ ചുരത്തു...
-
നീ നിന്റെ നിശബ്ദതയിൽ ആയിരം പദങ്ങൾ പേറുന്ന അഗ്നിയുടെ ഓളങ്ങളായി മാറുന്നു. ഏറ്റവും മൌനമായ അതിലേറേ ഭാരത്തോടെ മഴമേഘത്തിന്റെ സ്വന്തം തുള്ളിയു...
-
തീരത്ത് അലസം വരുന്ന തിരകളിൽ നിന്നെ തന്നെയാണ് അനുഭവിക്കുന്നത്. ഉടൽ അറിയുന്നില്ലെങ്കിലും കാണാമറയത്ത് നാം ഒറ്റയിലേക്ക് പരിഭാഷപ്പെടുന്...
No comments:
Post a Comment